تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۴۰۴
در دل روزهایی که زندگی هیچ وعدهی روشنی نمیداد،
من تصمیم گرفتم هر صبح را با یک شکر ساده آغاز کنم…
شکری برای نفس، برای نور، برای زنده بودن.
«صد و هشتاد روز شکرگزاری» تنها یک دفتر نیست؛
سرگذشت نگاهیست که در تنگنای روزگار،
چشم به نور داشت و از دل تاریکی، به روشنایی ایمان آورد.
این کتاب را نوشتم تا بگویم:
حتی در بیرحمترین لحظهها،
دلی که شکر میکند، زندهتر از همیشه میتپ
دیدگاهها
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است.